Kanada, Turcja, Chiny

 Z przerażeniem szukam po szufladach pendrive'ów i kart pamięci. Chyba mój bałagan zatoczył koło i mocno dał mi popalić. I to nie bałagan w pokoju, a ten na komputerze. Trzymam pocztówki w taki sposób, że nie mogę ich później wyjąć (o tym chyba
w następnym poście) i dlatego wszystkie fotografuję. I zaginęły mi te zdjęcia. No nie ma, nie mogę znaleźć. Wrrr. Chyba przekopię cały dom...Znalazłam tylko mały folder, z zaledwie namiastką całości. Ale, że chcę żeby nerwy odpuściły (bo lepiej szukać na spokojnie) to postanowiłam napisać posta z tego co znalazłam. Czyli na dziś "stare" kartki. Zapraszam !

Kanada

Mapa i wszystko jasne. A jeśli nadal nie to powiem/przypomnę/wykrzyczę -uwielbiam mapki! Ta jest dla mnie wyjątkowa. Bo dostałam ją ze szczególnej dla mnie wymiany, bo to świetnie zrobiona kartka (duża, gruba, pięknie wypisana) i najważniejsze, bo oprócz mapy pokazuje co w danych miejscach możemy zobaczyć. Są pokazani ludzie, miejsca i wspaniała kanadyjka przyroda. Co o niej sądzicie ?

Muszę powiedzieć, że ja Kanadę "znam" głównie za sprawą pewnej mądrej kobiety, autorki pierwszych "poważnych" książek, które czytałam i już bardziej z sentymentu czytam nadal. Mowa o Kathy Reichs. Akcja jej książek rozgrywa się czasem w Stanach czasem w Kanadzie, a czasem i tu i tu. Dzięki wielu opisom w jej książkach wiem
o rzecze Św. Wawrzyńca w Montrealu (i innych wspaniałościach tego miasta),
o dzikich terenach północy i kopalniach złota przy Wielkim Jeziorze Niewolniczym, no i cudownych górach. A Wam z czym kojarzy się Kanada ? Jestem bardzo, bardzo ciekawa :)

O przepraszam. Wróciłam do tego punktu. Jak mogłam zapomnieć o fladze i liściu.
A w zasadzie o liściu i syropie klonowym. Kanada to syrop klonowy i żadne skojarzenia tego nie zmienią. Według mnie to jedna z tych rzeczy, które sprawiają, że świat jest lepszy :) Razem z tą pocztówką dostałam kilka cukierków o smaku tego syropu. Uwierzcie mi i zazdrośćcie. Były pyszne :)

Turcja

Zostańmy przy przysmakach. Rachatłukum czy Lokum ,jak kto woli,to te galaretkowe kostki. Spotkałam się z wieloma skrajnymi opiniami na ich temat, sama nie miałam jeszcze okazji ich spróbować. To nie jest takie ważne jak to, że jest to smakołyk tradycyjny dla rejonu Turcji i Bałkanów. W zasadzie pocztówka to tradycja w pigułce. Lokum + Kawa po Turecku + Flaga. Co do kawy to musiałam się trochę dokształcić, bo sama kawy nie pijam i o żadnej za dużo nie wiem. Wiem tylko, że niektóre kawy obłędnie pachną, ale gdy wezmę łyka to cały czar pryska. Szukanie się opłaciło, bo dowiedziałam się, że kawa po turecku jest na liście UNESCO niematerialnego dziedzictwa Turcji. Ciekawe, prawda ?

Chiny
Jak widać nieważne skąd, ważne co. :). Uwielbiam tę pocztówkę przede wszystkim za prostotę i oczywiście za to, co przedstawia.
Myślę, że każdy wie czym jest Statua Wolności i gdzie się znajduje. Jeśli nie wiecie to lepiej się do tego przede mną nie przyznawajcie :) Chce Wam jednak powiedzieć o kilku ciekawych faktach, o których macie prawo nie wiedzieć.
Czy wiecie, że Statua mogła w ogóle nie powstać ? Może nie do końca powstać, bo powstała już we Francji. Jednak na potrzeby transportu została rozebrana
i zapakowana w 214 skrzyń. Montaż ogromnego pomnika nie należał do najprostszych i najtańszych. A w tamtym czasie Nowego Jorku zwyczajnie nie było na to stać. Ameryka okryłaby się hańbą, gdyby nie dała rady poskładać francuskiego daru. Całą sytuację uratował jeden człowiek- Joseph Pulitzer (magnat prasowy, fundator słynnej po dziś dzień nagrody Pulitzera). Przeznaczył na budowę Statui własne środki, ale nie to było najważniejsze. Pulitzer przedstawił na łamach swojej gazety (jednego
z największych dzienników w USA) zaistniały problem. I tak Amerykanie poczuli, że muszą działać. Na budowę zaczęły spływać datki (zaczynając od kilku centów na tysiącach dolarów kończąc). I tak Statua została w Nowym Jorku. Uff :D
Kolejną ciekawa sprawą jest to, że Amerykański symbol wolności wcale nie był zielony. Pokrywa Statui jest wykonana z miedzi, początkowo więc była koloru brązowego. Po latach pokrył ją zielony nalot.
Statua Wolności przez lata była traktowana jako latarnia dla imigrantów, którzy mijali ją płynąc na Ellis Island (działało tam centrum przyjmowania imigrantów).
We wnętrzu Statui są umieszczone 3 ciągi schodów, jednak tylko 2 są dostępne dla zwiedzających. Turyści już od wielu lat nie mają dostępu do schodów prowadzących do pochodni. A i punkt widokowy w koronie był przez kilka lat zamknięty po atakach z 11 września 2001.

Jestem ciekawa czy o tym wiedzieliście ? Może powtarzam rzeczy, które dla większości z Was są oczywiste. W sumie z tego drugiego byłabym nawet bardziej zadowolona :)